Κριτική από τον James DiCesare
Εισαγωγή
Είναι ενδιαφέρον πώς τα γούστα μας στο μόντελινγκ αλλάζουν και εξελίσσονται με την πάροδο του χρόνου. Πριν από λίγα χρόνια η «καταθήκη» μου ήταν πολύ λιγότερο εκλεκτική από ό,τι έγινε πρόσφατα. Μόλις κυριαρχούνταν από μονοκινητήρες μαχητές, βρίσκομαι όλο και περισσότερο να έλκομαι από τα λιγότερο «σέξι» θέματα. ή τα άλογα του πολέμου.
Στην πραγματικότητα, πριν από λίγους μήνες, όταν η Kitty Hawk άρχισε να πειράζει την επικείμενη κυκλοφορία του Kingfisher σε κλίμακα 1:32, θυμάμαι ξεκάθαρα ότι έλεγα ανένδοτα «τακτοποιημένο, αλλά δεν πρόκειται να το φτιάξω». Και γιατί να το κάνω; Δεν ήταν ένα cool μαχητικό, ή ένα εμβληματικό βομβαρδιστικό τελικά.
Ωστόσο, το Kingfisher, όσο μη σέξι κι αν ήταν, έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου τόσο για το Ναυτικό των ΗΠΑ όσο και για το Συμμαχικό Ναυτικό ως αεροπλάνο αναγνώρισης και εντοπισμού πλοίων. Το Kingfisher χρησιμοποιήθηκε τόσο ως floatplane όσο και ως επίγειο τροχοφόρο αεροσκάφος. Το αεροπλάνο έκανε το όνομά του ως αεροπλάνο με πλοίο που χρησιμοποιείται από τους στόλους για εναέρια αναγνώριση. Η ζωή στη θάλασσα το έχει κάνει ένα πολύ ενδιαφέρον θέμα μοντελοποίησης για μένα, καθώς έχω αρχίσει να λατρεύω τις καιρικές συνθήκες αναπαραγωγής φωτογραφιών.
Ειλικρινά δεν πίστευα ποτέ ότι θα έβλεπα την ημέρα που κάποιος θα χυτευόταν σε πλαστικό έγχυσης σε κλίμακα 1:32. Από όσο γνωρίζω, το μόνο άλλο κιτ του θέματος που κυκλοφορεί είναι το παλαιωμένο εργαλείο Revell/Monogram πριν από μερικές δεκαετίες. Μερικοί φίλοι στην κοινότητα του μόντελινγκ ήταν πολύ ενθουσιασμένοι όταν κυκλοφόρησε αυτό το κιτ, και ως εκ τούτου, οι φωτογραφίες αναφοράς άρχισαν να εμφανίζονται στις ροές μοντέλων μου στο Facebook και στα φόρουμ.
Αφού έριξα πάνω σε αυτές τις φωτογραφίες και είδα τις πιθανότητες καιρικής φύσεως, γαντζώθηκα και έπρεπε να φτιάξω το κιτ. Οπότε, ο σκοπός μου εδώ θα είναι να βάφω βήμα προς βήμα την εξωτερική βαφή και τις καιρικές συνθήκες για να μιμηθούν φωτογραφίες αναφοράς. Ήρθε η ώρα να σκάψετε το κιτ.