Χαρακτηριστικό άρθρο του Γκάρεθ Τζόρνταν
Εισαγωγικές σκέψεις
Το Canberra T17 ήταν ένα μακροχρόνιο αγαπημένο μου αεροσκάφος και εμφανίστηκε εξέχοντα στα πρώτα μου χρόνια της RAF. Βρισκόμουν στο RAF Brampton που βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από το RAF Wyton. Τα Canberras αποσπούσαν ευχάριστα την καθημερινή τους προσοχή καθώς πετούσαν γύρω από τον τοπικό εναέριο χώρο κάνοντας τις δουλειές τους. Το T17 τράβηξε πάντα τα βλέμματα περισσότερο από τους περισσότερους με τη χαρακτηριστική μύτη του και τα εξογκώματα και τα χτυπήματα του στο πλαίσιο του αεροσκάφους. Το WD955, το αντικείμενο αυτής της αναθεώρησης ήταν εκείνη την εποχή το παλαιότερο αεροσκάφος στον κατάλογο της RAF και είχε μια φωτεινή κόκκινη ουρά με έναν κεραυνό που περνούσε μέσα από αυτό. Ήταν ένα βουνό που ανήκε στην 360 Μοίρα, μια κοινή μονάδα εκπαίδευσης ηλεκτρονικών μετρήσεων, η οποία αναμφίβολα είχε έναν πολύ ενδιαφέρον πολεμικό ρόλο, αν παρουσιαζόταν ανάγκη. Είχα την τύχη να έχω πρόσβαση σε αυτό το αεροσκάφος μετά τη διάλυση της μοίρας και πριν πετάξει στο σημερινό της σπίτι σε ένα μουσείο στη Νορβηγία.
Ο μόνος τρόπος για να μοντελοποιήσετε ένα T17 εκείνη την εποχή ήταν να χρησιμοποιήσετε ένα Airfix Canberra με μετατροπή Aeroclub σε 1:72, ακόμη και τότε δεν ήταν εύκολο να το αποκτήσετε. Προς μεγάλη μου χαρά, η Classic Airframes ανακοίνωσε ότι επρόκειτο να κυκλοφορήσει ένα στην κλίμακα 1:48 που είχα επιλέξει. Αγόρασα αμέσως και ξεκίνησα να κατασκευάσω αυτό το εμβληματικό αεροσκάφος μόνο για τον μικρό μου γιο να έχει ένα περιστατικό παράκαμψης που έστειλε το μοντέλο κυριολεκτικά να πετάξει και διαλύθηκε. Το να πω ότι δεν εντυπωσιάστηκα ήταν υποτιμητικό! Έμεινα στο ράφι το μοντέλο και το ξέχασα μέχρι πέρυσι. Μου ήρθε η ώθηση να φτιάξω ξανά το T17 αλλά κοιτάζοντας το μοντέλο που είχα ήδη αποφάσισα να ψάξω για ένα καινούργιο. αυτά είναι λίγα και τώρα πολύ ακριβά. Βρήκα την ευκαιρία να φτιάξω ένα ως αναθεώρηση και υπό τις οδηγίες ότι έπρεπε να γίνει καθώς αυτό στο κουτί συνέχισε με αυτό κατευθείαν.
Μέσα στο κουτί
Ανοίγοντας το κουτί βρήκα το μεγαλύτερο μέρος του κιτ σε λίγα μόνο σπιράλ και σε πολλά κομμάτια ρητίνης με τα λεπτομερή εξαρτήματα που απαιτούνται για την κατασκευή του T17. Υπήρχαν τρία φύλλα αυτοκόλλητων με σημάνσεις για δύο διαφορετικά αεροσκάφη, δεδομένα στένσιλ και διαδρόμους. Το φύλλο οδηγιών ήταν καλά τυπωμένο και ευανάγνωστο. Όσοι έχουν δοκιμάσει στο παρελθόν ένα κιτ Classic Air Frames θα ξέρουν ότι το πλαστικό είναι πολύ δύσκολο να δουλέψει, αλλά κάνει ένα στιβαρό κιτ όταν ολοκληρωθεί.