Χαρακτηριστικό άρθρο με τον Dai Williams
Ένα σημείωμα από τον Geoff C…
Προσωπικά, πιστεύω ότι το μόντελινγκ του Dai και ειδικά το φινίρισμά του γίνεται όλο και καλύτερο και μου αρέσουν τα εφέ και τα φινιρίσματα που δημιουργεί στα μοντέλα πανοπλίας του :) Και το DML Elefant του δεν αποτελεί εξαίρεση – ρίξτε μια ματιά στο πώς έγιναν όλα βγείτε και μετά διαβάστε ολόκληρη την ιστορία…
σε σένα Ντάι…
Ιστορικό
Το γερμανικό αντιτορπιλικό Ferdinand / Elefant προέκυψε από ένα πρόγραμμα ανάπτυξης που ξεκίνησε το 1942. Αυτό είχε ως στόχο να παράσχει στον γερμανικό στρατό ένα νέο βαρύ τανκ για να αντιμετωπίσει τα σοβιετικά τανκς που αντιμετώπισαν κατά την εισβολή στη Ρωσία το προηγούμενο έτος.
Οι εταιρείες Henschel και Porsche είχαν υποβάλει και οι δύο σχέδια για το νέο τανκ και το σχέδιο Henschel επιλέχθηκε τελικά ως βάση για το διαβόητο πλέον γερμανικό τανκ Tiger. Παρά το γεγονός ότι το τανκ Henschel ήταν ο επιτυχημένος υποψήφιος, η Porsche είχε ήδη ολοκληρώσει 100 από τις γάστρες που προορίζονταν για τη σχεδίασή τους, με εξοπλισμό κίνησης. Αυτό αντιπροσώπευε μια σημαντική δέσμευση όσον αφορά τις ανθρωποώρες και τα υλικά που ο γερμανικός στρατός δεν μπορούσε να αφήσει να πάνε χαμένα. Ως εκ τούτου, αποφασίστηκε να χρησιμοποιηθεί το μεγαλύτερο μέρος του ολοκληρωμένου πλαισίου ως βάση για ένα νέο αντιτορπιλικό βαρέων αρμάτων.
Το νέο όχημα, με το παρατσούκλι «Ferdinand» από τον σχεδιαστή του Ferdinand Porsche, υποβλήθηκε σε δοκιμές τον Απρίλιο του 1943. Μετά από αυτό, δεσμεύτηκαν να δράσουν κατά τη διάρκεια της Επιχείρησης Citadel. Ενώ τα οχήματα αποδείχθηκαν πολύ επιτυχημένα λόγω της καταστροφής μεγάλου αριθμού σοβιετικών αρμάτων μάχης, έγινε φανερό ότι ήταν πολύ ευάλωτα σε επιθέσεις από το πεζικό καθώς δεν έφεραν αποτελεσματικά όπλα κατά προσωπικού. Επιχειρήθηκαν κάποιες ad hoc και μάλλον επικίνδυνες λύσεις για την προσπάθεια επίλυσης του προβλήματος, όπως η εκτόξευση ενός βαρέως πολυβόλου στην κύρια κάννη του όπλου μέσω ενός προσαρμογέα που είχε περιορισμένη επιτυχία. Έγιναν επίσης προσπάθειες να τεθούν σε δράση στρατεύματα που επέβαιναν στο όχημα για να του παρασχεθεί ένα μέτρο προστασίας, αν και η εκτεθειμένη θέση τους οδήγησε σε τρομακτικά ποσοστά απωλειών.
Τελικά τα οχήματα επέστρεψαν στη Γερμανία για γενική επισκευή και ορισμένα χρειάζονταν βαριά εκσυγχρονισμό. Το αποτέλεσμα αυτών των αλλαγών ήταν ένα όχημα γνωστό ως «Ελέφαντος». Αυτά τα οχήματα είχαν έναν τρούλο που προστέθηκε για τον διοικητή με περισκόπια για να του επιτρέπει να βλέπει τι συμβαίνει χωρίς να βάζει το κεφάλι του έξω από το όχημα. Ένα βαρύ πολυβόλο προστέθηκε επίσης σε μια βάση στήριξης μπάλας στο μπροστινό μέρος του κύτους παρέχοντας την απαραίτητη προστασία από το εχθρικό πεζικό. Τα ανακαινισμένα οχήματα ήταν επίσης επικαλυμμένα με πάστα Zimmerit - ένα υλικό που μοιάζει με σκυρόδεμα που προορίζεται να αποτρέψει το ατρόμητο πεζικό να προσκολλήσει μαγνητικές νάρκες στο κύτος.
Αν και επιτυχής στον επιδιωκόμενο ρόλο του, το τεράστιο μέγεθος και το βάρος του οχήματος ήταν σταθερά μειονεκτήματα. Ήταν δύσκολος ο ελιγμός και η μεταφορά του σε ανώμαλο ή βαλτωμένο έδαφος ή πάνω από γέφυρες ήταν πάντα ένα σημαντικό πρόβλημα. Τα οχήματα ήταν επίσης επιρρεπή σε βλάβες και ήταν τόσο μεγάλα που ήταν πολύ δύσκολο να ανακτηθούν με πολλά να ανατιναχτούν από τα πληρώματά τους για να μην πέσουν στα χέρια του εχθρού.
Το κιτ
Πιστεύω ότι το κιτ Dragon Models Limited του Elefant υπάρχει εδώ και σχεδόν 20 χρόνια, αλλά παρόλα αυτά είναι ίσως το καλύτερο κιτ του διαθέσιμου οχήματος, καθώς είναι πολύ ανώτερο από την παλαιότερη προσφορά Italeri. Το κιτ κυκλοφόρησε σε διάφορες μορφές όλα αυτά τα χρόνια με τον παρόμοιο Ferdinand να κυκλοφόρησε από την παραφυάδα DML Cyberhobby με βάση τα αρχικά καλούπια.
Η έκδοση του κιτ που έφτιαξα ήρθε με χυτή αντιμαγνητική πάστα ορυχείων Zimmerit. Πρέπει να πω ότι εντυπωσιάστηκα πολύ με αυτό και ένιωσα ότι η απόδοση του Zimmerit ήταν πολύ ανώτερη από οτιδήποτε θα μπορούσα να είχα δοκιμάσει ο ίδιος.