Kort hoofdartikel met Bill Clark
Net voordat we beginnen, hier is een snelle blik op hoe het allemaal is verlopen...
RNAS Yeovilton/ HMS Heron moet eind jaren 70 best een opwindende tijd zijn geweest.
… nou ja, niet alleen toen, maar voor liefhebbers van Hawkers Hunter … dat was het zeker.
De Fleet Requirement And Detection Unit (FRADU) was daar gestationeerd, met hun EE/BAC Canberras, vakkundig bijgestaan door de Hunter GA11's en T8's (en af en toe een T7).
Een van de rollen van de Hunter was om op te treden als inkomende, laagvliegende raketten, 'gelanceerd' door de Canberra, en gericht op RN-schepen op zee.
De Hunters waren omgebouwde ex-RAF F4's, dus gebruikten ze de RR Avon 100, met de 'small-bore' staartkegel. Kanonnen en 'Sabrina's' werden verwijderd en er werd een 'Harley'-lamp op de neus gemonteerd. De aanvallende jagers verlichtten dit om hun 'aanval' te benadrukken, om de Matelots aan boord een vechtkans te geven om een beeld te krijgen. De GA11 had ook de dog-tooth-extensie en de versterkte vleugel.
In hun Extra Dark Sea Grey and White 'uniform' zorgden ze voor een spetterend schouwspel. Een uit vier schepen bestaand demonstratieteam 'The Blue Herons' vermaakte in die tijd menig liefhebber. Een interessant feit is dat de FRADU-jets werden gevlogen door niet-militaire piloten.
De kit
De Hawker Hunter F4/F5 van Airfix levert alle onderdelen die nodig zijn om min of meer een GA11 te bouwen. Om de een of andere reden is de diepere staartbumper afwezig, maar kan eenvoudig worden toegevoegd vanaf een plastic kaart.
De enige aftermarket-toevoeging was het inzetstuk van de bovenste romp. De F100 met Avon 4-motor had daar verschillende ventilatieopeningen, en de F5 met Sapphire-motor (en trouwens de F2) had verschillende ventilatieopeningen voor beide. Daarom heeft voor een nauwkeurige Avon 100 of Sapphire Engined Hunter (in feite de F1, F2, F4 & F5, plus natuurlijk de T7 en T8, beide afgeleid van de F4) de bovenste romp wat aanpassingen nodig.
Gelukkig heeft Ali van Aerocraft harsinzetstukken geleverd. Deze passen eenvoudig op hun plaats zodra het relevante kitonderdeel in het 'vleugelzadel' voorzichtig wordt verwijderd.
De stoel van de kit werd gebruikt, met wat extra details toegevoegd, in een zwarte cockpit. Er is weer wat extra detail toegevoegd, niet dat het zo zichtbaar is.
De kit bevat ook de stroomlijnkap voor de Harley Light en de vanghaak voor het vliegveld. Dit suggereert een GA11-probleem van Airfix in de toekomst.
Ik heb witte Tamiya-primer gebruikt voor de onderste oppervlakken, met Xtracrylix Extra Dark Sea Grey erop.
Met Klear vloerpoets werd een hoogglans aangebracht.
Winkels
De masten van de kits zijn behoorlijk slecht. Ze zijn veel te ondiep, gelukkig levert Aerocraft nauwkeurige items
Er werden vier tanks van 100 gallon vervoerd. Om een beetje afwisseling toe te voegen, werden deze met verschillende verfschema's toegepast. Vrij prototypisch.
Blijkbaar was de dayglo-tank enkele jaren eerder 'geleend' van een bezoekende Nederlandse (denk ik?) Hunter en was hij behoorlijk populair bij FRADU, tegen die tijd, eind jaren 70, was de tank behoorlijk vervaagd.
Decals
De emblemen van de kits werden waar van toepassing gebruikt, met serienummers en zijnummers van generieke Modeldecal / Xtradecal-vellen.
Conclusie
Ik heb echt genoten van deze constructie. De kit is erg mooi, met een paar kleine 'probleempjes', met name de pylonen en het voorwiel, maar de onderdelen passen echt goed. De stickers super.
Ik heb nu een paar van deze jagers gebouwd ... ik verwacht dat er nog een of twee meer zullen zijn ...
Bill C.
Tim Haynes zegt
Prachtig werk Bill.