Volledige recensie door Dave Coward
Onze dank aan Revell voor het aanleveren van ons testexemplaar: Revell-modelkits zijn verkrijgbaar bij alle goede speelgoed- en modelwinkels. Bezoek voor meer informatie www.revell.de/en
Achtergrond
Toen in 1941 Luftwaffe-eenheden de Fw 190A begonnen te ontvangen, was het al duidelijk dat het betreffende vliegtuig multifunctioneel kon zijn. Robuuste constructie en een krachtige motor maakten het gebruik van een breed scala aan wapens mogelijk, niet alleen ingebed in de vleugels, maar ook gedragen onder verschillende hardpoints. Een van de belangrijkste varianten die van de Fw190 moesten worden geëxtrapoleerd, was een jachtbommenwerperversie die was ontworpen voor directe ondersteuning van grondtroepen.De belangrijkste precisiebommenwerper van de Luftwaffe, de Ju 87 Stuka, was klaarblijkelijk verouderd aan het worden door de toenemende geallieerde luchtmacht. Een nieuwe eis was dat een vliegtuig in staat moest zijn om ordonnantie af te leveren en tegelijkertijd in staat te zijn zichzelf te beschermen in het geval van gevechten met vijandige jagers.
De ontwikkeling van een volledig capabele jachtbommenwerpervariant van de Fw 190 was niet eenvoudig. Veranderingen ten opzichte van de rechte jager omvatten de verwijdering van de buitenboordkanonnen en de toevoeging van een ETC 501-rek onder de romp voor het vervoer van bommen van 250 kg of 500 kg. De cockpit, motor en brandstoftanks waren gepantserd om bescherming van onderaf te bieden. Serieproductie van het type met deze aanpassingen werd ondernomen, maar aanvankelijk alleen als conversies van standaard As. Deze toestellen stonden tijdelijk bekend als 'Schlachtflugzeug 1' en werden de Fw 190F-1. Naarmate de Fw 190A-lijn evolueerde, was er een parallelle ontwikkeling van de Fw190F-2 (A-5/U3), F-3 (van de A-5 en A-6), F-8 (deA-8) en de F-9 (A-9).
De Fw 190F-8, in dienst vanaf 1944, was de meest gebruikte versie van het type. De belangrijkste onderscheidende kenmerken van eerdere typen waren het gebruik van een propeller met een kleinere diameter en een toename van de op de romp gemonteerde MG 17 7.92 mm kanonnen tot 13 mm MG 131's. Het vleugelwortelkanon, bestaande uit twee MG 151/20E-wapens, bleef ongewijzigd. Ook onveranderd was het gebruik van de BMW801D-2 motor. Een versterkte vleugel werd ook een standaardfunctie op de F-8, die voor het eerst werd gebruikt op de Fw 190A-6, en ook, door associatie, de F-3, en was in staat om rekken voor bommen van 50 kg te dragen. De versterkte vleugel en een kwartet ETC 50- of ETC 71-rekken maakten het vervoer van respectievelijk 50 kg of 70 kg bommen mogelijk. Variaties werden afgerond met de mogelijkheid om ETC503-rekken te monteren, waardoor het gebruik van bommen van 250 kg onder elke vleugel mogelijk werd.
Veel Fw 190F-8's beëindigden hun dienstloopbaan achtergelaten op Tsjechische vliegvelden. Ze werden ook gebruikt in andere projecten, zoals potentieel gebruik als torpedodragers en moedervliegtuigen voor 'Pucke-Pack' met de Ju 88, beter bekend als de Mistel. Helemaal aan het einde van de oorlog werden Fw 190F-8's ook overwogen voor een nogal wanhopige zet, een soort gronddoel 'Rammjäger' dat was ingezet als Kommando Bienenstock.
Gebruikte referenties:
De FW190 radiaalmotorversies – Valiant Wings No 7
Aftermarket-extra's:
• HGW Luftwaffe WWII veiligheidsgordels
• Montex-maskers
• Uschi Van Der Rostern tuigagelijn
De kit
Voor een volledige recensie van wat je in de doos krijgt, zie de Here Now Review
Net voordat we beginnen… een briefje van Geoff
Ik dacht dat je het misschien leuk zou vinden om een paar foto's van Dave's voltooide model te zien, dus hier is het en wat een goed werk heeft hij ook gedaan!