Volledige recensie met Dai Williams
Net voordat we verder gaan, hier is een blik op hoe het allemaal is verlopen...
De Seiran was een watervliegtuig dat speciaal door het Japanse bedrijf Aichi werd ontworpen om te worden gebruikt door onderzeeërs. De oorspronkelijke bedoeling was om deze vliegtuigen vanaf onderzeese vliegdekschepen te lanceren om aanvallen op de Verenigde Staten uit te voeren. Toen de oorlogssituatie voor Japan echter verslechterde, werd het aantal daadwerkelijk gebouwde onderzeeërs voor vliegdekschepen teruggebracht van de beoogde achttien tot slechts drie.
Toen het aantal beschikbare dragers daalde, werd de productie van de Seiran stopgezet nadat er slechts 28 waren gebouwd.
De Seiran was uitgerust met drijvers die tijdens de vlucht overboord konden worden gegooid om de prestaties te verbeteren. Om te passen in de beperkte ruimte in de onderzeeërs waarop het werd vervoerd, konden de vleugels en de bovenkant van de staart worden opgevouwen. Het vliegtuig kan worden gelanceerd vanaf een katapult met of zonder de drijvers eraan bevestigd.
De taak om de motor op te warmen voordat het vliegtuig kon worden gelanceerd, was tijdrovend en zeer riskant. Het betekende dat de draagonderzeeër aan de oppervlakte moest zijn en dus gevaarlijk bloot moest staan. Om dit probleem te voorkomen werd de motor 'voorverwarmd' door er voorverwarmde olie en water in te pompen terwijl deze zich nog in de hanger van de onderzeeër bevond.
Toen men eenmaal besefte dat het bombarderen van het Amerikaanse vasteland onpraktisch was, zou de eerste missie met de Seiran een verrassingsaanval zijn geweest op de sluisdeuren van het Panamakanaal. Als dit succesvol was geweest, zou het de beweging van troepen en voorraden die bedoeld waren voor de invasie van het Japanse vasteland ernstig hebben belemmerd.
Vanwege de steeds wanhopiger wordende oorlogssituatie werd de missie omgeschakeld naar een aanval op de Amerikaanse troepen die zich verzamelden op het Ulithi-atol. De oorlog eindigde echter met de overgave van Japan voordat deze aanval kon worden uitgevoerd en de vliegtuigen werden ofwel in zee gekatapulteerd of over de zijkanten van hun onderzeeërs geduwd om te voorkomen dat ze door de geallieerden werden gevangengenomen.
Er bestaat nog één Seiran. Dit is zorgvuldig gerestaureerd en wordt momenteel bewaard in het Smithsonian's National Air and Space Museum in Washington.