Volledige recensie met Dai Williams
Hier is een snelle blik op hoe het allemaal is verlopen, recht vooraan ...
Hoop dat je het leuk vindt!
Geschiedenis
In Duitsland werden in de jaren dertig experimenten uitgevoerd rond het concept van het toevoegen van rupsbanden aan een voertuig op wielen om het gemakkelijker te maken om over ruw terrein te rijden. Het oorspronkelijke idee was om een roller toe te voegen tussen de voor- en achterwielen van een vrachtwagen. Sporen kunnen dan tussen het achterste wielstel en de rollen worden gewikkeld. Dit was een soortgelijk concept als dat gebruikt werd op de Sovjet BA1930 gepantserde auto's waar sporen rond de twee sets achterwielen konden worden gewikkeld.
Zoals je je kunt voorstellen, was het bevestigen en verwijderen van de sporen een langzaam en moeilijk proces en een proces dat extreem gevaarlijk zou zijn onder vuur.
Het Oostenrijkse leger raakte geïnteresseerd in dit concept en ontwikkelde het idee verder om voertuigen te produceren die permanent complete sets rupsbanden hadden. De voertuigen waren voorzien van een stel wielen die konden worden verlaagd om over de wegen te kunnen rijden en die vervolgens omhoog konden worden gebracht om indien nodig op het spoor te kunnen rijden. Zowel de firma's Austro-Daimler als Saurer bouwden voorbeelden van deze voertuigen. Het Saurer-ontwerp kreeg de Oostenrijkse aanduiding RR7.
In maart 1938, toen Oostenrijk door Duitsland werd geannexeerd, werd de volledige militaire productie door het Duitse leger overgenomen. Ondanks dat de Duitsers tegen die tijd het halftrack-concept hadden omarmd, namen ze de Oostenrijkse voertuigen over, waarbij het Saurer-ontwerp de aanduiding Sd.Kfz kreeg. 254. De productie ging na de Duitse overname door met ongeveer 160 geproduceerde voertuigen. Deze voertuigen werden in 1940 uitgegeven aan Duitse eenheden en zagen actie in zowel Europa als Noord-Afrika.
Twee van de voertuigen die in Noord-Afrika dienden, werden tijdens de oorlog door de geallieerden buitgemaakt. De ene werd naar Groot-Brittannië gestuurd voor evaluatie en testen en de andere naar Amerika. Alleen het voertuig dat naar Amerika is gestuurd, lijkt het te hebben overleefd. Deze is nu teruggestuurd naar Duitsland voor restauratie.
De kit
De HobbyBoss-kit verscheen voor het eerst in 2012. Het is op typische HobbyBoss-manier gegoten in bruin gekleurd plastic. De onderdelen zijn goed gevormd zonder flits- of zinkvlekken.
Er is een klein geëtst vel met enkele van de kleinere, meer delicate onderdelen, zoals een regenscherm voor de achterdeuren, de achterste opstap en steunen voor de achterlichten. Er zijn geen plastic alternatieven voor de geëtste delen.
De kit bevat een set vinylbanden waarvan ik vrees dat ik er een hekel aan heb. Ik veronderstel dat het gebruik van dit materiaal fabrikanten in staat stelt om complexe profieldetails in de banden op te nemen, iets wat anders moeilijk te bereiken zou zijn in spuitgegoten plastic. Ik heb echter altijd problemen om verf op vinyl te laten hechten.
(Ed: …kijk eens in je Techniekenbank hoe je heel erg kunt creëren realistisch uitziende rubber/vinyl banden zonder ze te schilderen!
Ook ... in mijn epische build van de enorme Airfix 1:24 Hawker Hurricane er is een betere video die het afwerkingsproces met pastelkleuren laat zien – het maakt niet uit dat het onderwerp een vliegtuig is, hetzelfde proces zal werken voor onderwerpen zoals deze HB SdKfz254. GC)
Er is geen interieur voorzien behalve de openingsmechanismen voor de zichtpoorten.
Er zijn single-link-tracks beschikbaar. De schakels zelf zijn erg klein en dus was montage en uitlijning nogal onhandig, en de gemonteerde rupsbanden bleken erg kwetsbaar.
De instructies zijn duidelijk en logisch. Ze stellen echter dat de wielen niet op hun plaats mogen worden gelijmd, vermoedelijk met de bedoeling dat ze op het voltooide model net als op het echte voertuig kunnen worden verhoogd en verlaagd. Helaas zag ik geen manier om ze in hun verhoogde positie vast te zetten zonder ze op hun plaats te lijmen. In de verlaagde positie zouden ze op een vlakke ondergrond zitten op hetzelfde niveau als de rupsbanden, wat niet de manier was waarop het voertuig werkelijk werkte.
Er zijn markeringen aangebracht voor twee voertuigen, één die in Europa dient en is afgewerkt in vroeg-oorlogs donkergrijs en de andere die dienst doet met het Afrika Korps dat is overschilderd in een zand/bruine kleur die bekend staat als Gelbbraun.