Hoofdartikel met Dave Coward
Achtergrond
Dit model stond al een paar jaar in mijn 'voorraad' omdat ik het tweedehands op een show had opgehaald en bij thuiskomst ontdekte dat het 'slecht' was gestart, dus op de plank bleef het tot nu toe. De reden om er nu naar te kijken was simpelweg COVID Lockdown en mijn belofte om door mijn voorraad te gaan werken terwijl ik al die tijd thuis had. Het was ook een goede timing aangezien Airfix op het punt stond hun nieuwe Sabre uit te brengen, dus als ik naar deze kit zou kijken, zou ik de twee kits kunnen vergelijken, vooral omdat ik deze kit nu heb en hem in de nabije toekomst zal bouwen, dus kijk uit daarom.
Even een paar foto's om het eindresultaat te laten zien...
Het plan was om een Koreaanse Oorlogsvliegtuig te bouwen en na wat rondgekeken te hebben kwam ik een foto tegen van John Glenn die voor zijn F-86 'MIG MAD MARINE' stond. Er zijn veel goede referentiefoto's van dit vliegtuig en omdat het een versie zonder latten was, sloot het mooi aan bij dit F-30-boksen.
Even wat info over John Glenn van Wikipedia.
John Herschel Glenn Jr. (18 juli 1921 - 8 december 2016) was een Amerikaanse piloot, ingenieur, astronaut, zakenman en politicus. Hij was de derde Amerikaan in de ruimte en de eerste Amerikaan die in een baan om de aarde cirkelde en er in 1962 drie keer omheen cirkelde. Na zijn pensionering bij NASA diende hij van 1974 tot 1999 als een Democratische senator van de Verenigde Staten uit Ohio; in 1998 vloog hij op 77-jarige leeftijd opnieuw de ruimte in.
Voordat hij bij NASA kwam, was Glenn een vooraanstaand gevechtspiloot in de Tweede Wereldoorlog, China en Korea. Hij schoot drie MiG-15's neer en ontving zes Distinguished Flying Crosses en achttien Air Medals. In 1957 maakte hij de eerste supersonische transcontinentale vlucht door de Verenigde Staten. Zijn camera aan boord maakte de eerste continue, panoramische foto van de Verenigde Staten.
Hij was een van de Mercury Seven, militaire testpiloten die in 1959 door NASA werden geselecteerd als de eerste astronauten van het land. Op 20 februari 1962 vloog Glenn de Friendship 7-missie en werd de eerste Amerikaan die om de aarde cirkelde, de derde Amerikaan en de vijfde persoon in de geschiedenis die in de ruimte was. Hij ontving de NASA Distinguished Service Medal in 1962, de Congressional Space Medal of Honor in 1978, werd in 1990 opgenomen in de Astronaut Hall of Fame en ontving de Presidential Medal of Freedom in 2012.
Glenn nam in januari 1964 ontslag bij NASA. Als lid van de Democratische Partij werd Glenn voor het eerst gekozen in de Senaat in 1974 en diende hij 24 jaar, tot januari 1999. In 1998 vloog Glenn, terwijl hij nog steeds een zittende senator was, op Space Shuttle Discovery's STS -95 missie, waardoor hij op 77-jarige leeftijd de oudste persoon is die in de ruimte heeft gevlogen en de enige persoon die zowel in het Mercury- als het Space Shuttle-programma heeft gevlogen. Glenn, zowel het oudste als het laatst overgebleven lid van de Mercury Seven, stierf in 95 op 2016-jarige leeftijd.
Koreaanse oorlog
Glenn verhuisde met zijn gezin terug naar New Concord tijdens een korte periode van verlof, en na twee en een halve maand jettraining op Cherry Point, werd hij in oktober 1952, laat in de Koreaanse Oorlog, naar Zuid-Korea gestuurd. Voordat hij in februari 1953 naar Korea vertrok, diende hij een aanvraag in om met de F-86 Sabre straaljager-interceptor te vliegen via een interservice-uitwisselingspositie bij de US Air Force (USAF). Glenn meldde zich op 3 februari 3 bij K-1953, een luchtmachtbasis in Zuid-Korea, en werd toegewezen als operationeel officier voor VMF-311, een van de twee marinierskadrons daar, terwijl hij wachtte tot de uitwisselingsopdracht zou doorgaan. VMF-311 was uitgerust met de F9F Panther straaljager-bommenwerper. Glenns eerste missie was een verkenningsvlucht op 26 februari. Hij vloog 63 gevechtsmissies in Korea met VMF-311, en kreeg de bijnaam "Magnet Ass" vanwege het aantal luchtafweergeschut dat hij op lage luchtondersteuningsmissies kreeg; tweemaal keerde hij terug naar de basis met meer dan 250 holes in zijn vliegtuig. Hij vloog een tijdje met Marine-reservist Ted Williams (een toekomstige Hall of Fame-honkbalspeler bij de Boston Red Sox) als zijn wingman. Williams zei later over Glenn: "Absoluut onverschrokken. De beste die ik ooit heb gezien. Het was een eer om met hem te vliegen."
In juni 1953 meldde Glenn zich voor dienst bij het 25th Fighter-Interceptor Squadron van de USAF en vloog 27 gevechtsmissies in de F-86, een veel sneller vliegtuig dan de F9F Panther, die op MiG Alley patrouilleerde. Gevechten met een MiG-15, die nog sneller en beter bewapend was, werd beschouwd als een overgangsrite voor een jachtpiloot. Op de bussen van de luchtmacht die de piloten voor zonsopgang naar de vliegvelden brachten, konden piloten die een MiG hadden ingeschakeld zitten terwijl degenen die niet hoefden te staan. Glenn schreef later: “Sinds de dagen van de Lafayette Escadrille tijdens de Eerste Wereldoorlog, beschouwen piloten lucht-luchtgevechten niet alleen als de ultieme test van hun machines, maar ook van hun eigen persoonlijke vastberadenheid en vliegvaardigheid. Ik was geen uitzondering.” Hij hoopte na John F. Bolt de tweede straaljager bij de marine te worden. Glenn's USAF-eskadermaten schilderden "MiG Mad Marine" op zijn vliegtuig toen hij klaagde dat er geen MIG's waren om op te schieten. Hij schoot zijn eerste MiG neer tijdens een luchtgevecht op 12 juli 1953, schoot een tweede neer op 19 juli en een derde op 22 juli toen vier Sabres drie MiG's neerschoten. Dit waren de laatste luchtoverwinningen van de oorlog, die vijf dagen later eindigde met een wapenstilstand. Voor zijn dienst in Korea ontving Glenn nog twee Distinguished Flying Crosses en nog acht Air Medals. Glenn ontving ook de Korean Service Medal (met twee campagnesterren), de United Nations Korea Medal, Marine Corps Expeditionary Medal, National Defense Service Medal (met één ster) en de Korean War Service Medal.
Stel een vraag of voeg feedback toe:
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.