Bladeren in de doos met Dai Williams
In 1940 begon het ontwerpwerk aan de Junkers Ju 322 en Messerschmitt Me 321 zweefvliegtuigen voor zwaar vrachtvervoer voor gebruik in grootschalige luchtlandingsoperaties zoals Operatie Sealion - de voorgestelde invasie van Groot-Brittannië. Het Ju 322-project werd in 1941 gedropt, maar de Me 321 bleef in productie. Helaas beschikten de destijds beschikbare transportvliegtuigen zoals de Junkers Ju 52 en Ju 90 niet over voldoende vermogen om deze enorme zweefvliegtuigen effectief te slepen. Een alternatieve opstelling met drie Messerschmitt Bf 110-jagers om het zweefvliegtuig te slepen, bleek in de praktijk moeilijk en uiterst gevaarlijk als een of meer van de raketboosters (ingebouwde
Generaloberst Ernst Udet stelde Ernst Heinkel voor dat het samenvoegen van twee He 111-bommenwerpers via een gemeenschappelijk middengedeelte een vliegtuig met voldoende vermogen voor de klus zou kunnen opleveren en begin 1941 begon het werk aan twee prototypen van wat bekend zou worden als de Heinkel Zwilling (wat betekent Siamese Twin ).
De prototypes werden in de herfst van 1941 afgeleverd. Het nieuwe vliegtuig bestond uit twee He 111H-6 rompen, compleet met hun vleugelmiddensecties waarin beide motoren waren vastgehouden. De rompen werden vergezeld door een nieuw ontworpen centrale vleugel met een vijfde motor. De bakboord en stuurboord buitenste vleugeldelen werden behouden.
Twee piloten werden meegevoerd met monteurs, een radio-operator en kanonniers. Het vliegtuig werd vanaf de bakboordromp gevlogen, hoewel de piloot in de stuurboordromp enkele rudimentaire vluchtbesturingen behield. De bewapening van de He 111Z, die in wezen een extreem traag en zeer kwetsbaar vliegtuig was, werd tijdens zijn operationele carrière uitgebreid, waardoor uiteindelijk negen bemanningsleden nodig waren.
Het is begrijpelijk dat de He 111Z niet het gemakkelijkste vliegtuig was om te vliegen en het was erg omslachtig in de lucht. Het bleek echter voldoende te zijn voor de beoogde taak en was verrassend probleemloos in gebruik.
Het vliegtuig was in staat om één Me 321 zweefvliegtuig of maximaal drie van de kleinere Gotha Go 242 zweefvliegtuigen te slepen (hoewel er in de praktijk meestal maar twee werden gesleept).
De He 111Z was bedoeld voor gebruik bij verschillende grote operaties in samenwerking met de Wermacht. Veel hiervan, zoals de geplande invasies van zowel de Britse eilanden als Malta, bleven uit. Het vliegtuig kwam uiteindelijk echter in actie en nam deel aan de massale evacuatie van troepen uit de regio van het Bagerovo-bruggenhoofd, waarbij maar liefst 30 slachtoffers in de He 111Z werden geladen met nog eens 100 in het volgende zweefvliegtuig.
De He 111Z werd ondanks zijn beperkte operationele gebruik en zijn logge uiterlijk als een succes beschouwd.
Een bommenwerpervariant (de He 111Z-2) werd voorgesteld. Het project kwam echter niet verder dan de conceptfase.
De ICM-kit…
De He 111Z is sinds de jaren 1970 als bouwpakket verkrijgbaar in de vorm van het bouwpakket Italeri op schaal 1:72.
Enkele jaren geleden was er een harsconversie in beperkte oplage van Arba, waardoor twee Monogram He 111-kits konden worden samengevoegd om de He 111Z in schaal 1:48 te maken. Ik weet niet zeker of deze ombouwkit nog verkrijgbaar is en de Monogram kit is nu ook best moeilijk te vinden.
Meer recentelijk kwam ICM te hulp met een reeks nieuw bewerkte kits van de Heinkel die goed zijn ontvangen door modelbouwers. De He 111Z-kit is een ontwikkeling van ICM's originele He 111-kit.
De kit wordt geleverd in twee stevige kartonnen dozen en hoewel de sprues niet allemaal apart verpakt zijn, zitten de doorzichtige onderdelen in hun eigen zakjes om schade en krassen te voorkomen.
Er zijn twee sets sprues van de originele release meegeleverd, maar degenen die hopen dat ze twee complete modellen van de bommenwerpervariant uit deze kit kunnen maken, zullen teleurgesteld zijn omdat er slechts één set buitenste vleugelpanelen is.
Er zijn nieuwe aanspuitingen met daarin de centrale vleugel en er is een extra motoraanspuiting om de He 111Z te maken. Er zijn ook nieuwe verkorte interne rondhouten om de romp met de centrale vleugel te verbinden.
De originele bommenruimen en bommen worden meegeleverd, maar deze zijn niet nodig voor dit model dus er zullen veel reserveonderdelen overblijven. Misschien kunnen deze worden gebruikt om een oude Monogram-kit te detailleren als je er nog een op de loer hebt liggen, of misschien om een model te maken van de voorgestelde bommenwerperversie.
Er zijn enkele nieuwe externe brandstoftanks meegeleverd, omdat deze vaak op de He 111Z werden vervoerd.
Er zit geen detail in de kit om de overtollige bommenruimen te vervangen, hoewel de ramen in dit deel van de romp klein zijn en dus betwijfel ik of er toch veel binnenin te zien is. Hoewel troepen in de He 111Z kunnen worden vervoerd, weet ik niet zeker of dit in de ruimte zou zijn geweest die eerder door het bommenruim was ingenomen of alleen in de achterste romp.
Er is uitgebreide beglazing die de asymmetrische neus van de He 111 vormt en dit wordt natuurlijk verdubbeld in deze kit. De neusbeglazing bestaat uit een aantal afzonderlijke panelen en deze vereisen een zorgvuldige montage om alles goed op een rij te krijgen. De kwaliteit van de heldere delen is erg goed - de delen zijn dun zonder vervorming.
Ik denk dat het maskeren van deze beglazing een zeer tijdrovende klus kan zijn. Op het moment van schrijven zijn er geen in de handel verkrijgbare maskers beschikbaar voor de He 111Z. Montex maakt echter maskers voor de originele He 111-kit waarvan ik aanneem dat ze zullen passen - hoewel er uiteraard twee sets nodig zijn.
De He 111 is een groot model in schaal 1:48 en de He 111Z wordt nog groter. Ik kan zien dat dit een zekere mate van vooruit plannen vereist bij het bouwen van de kit. Vanwege de manier waarop de rompen aan de vleugels zijn bevestigd, denk ik niet dat het mogelijk zal zijn om een modulaire 'paint then assemble'-benadering te gebruiken.
Als ik naar de scans van de relevante secties uit de instructies kijk, kan dit illustreren wat ik bedoel. De vleugels passen niet gewoon in de romp zoals bij veel kits. Ik zou graag ongelijk krijgen, maar ik denk dat het hele model volledig in elkaar moet worden gezet voordat het kan worden geverfd. Zo'n groot (en zwaar) model zal erg onhandig zijn tijdens zowel montage als schilderen.
Er zijn enkele klinknagels (of meer waarschijnlijke schroeven voor het verwijderen van sommige panelen?) in de kitonderdelen gegoten. Als we echter naar Walkaround-foto's van de He 111 kijken of een snelle blik werpen op het bewaard gebleven vliegtuig in het RAF-museum in Hendon, zullen we zien dat er veel meer klinknageldetails kunnen worden toegevoegd.
Gelukkig voor degenen die genieten van het proces van het toevoegen van klinknagels, biedt dit model een ZEER groot canvas om op te werken, misschien het ontbrekende detail vertegenwoordigend met een springwiel zoals 'Rosie The Riveter' of misschien een geschikt sjabloon en ponssysteem.
Helaas voor degenen zoals ik die denken dat ontbrekende rijen klinknagels er waarschijnlijk zouden moeten zijn, maar niet houden van het extreem vervelende proces om ze toe te voegen, dit model biedt een ZEER groot canvas …….. je kunt waarschijnlijk zien waar ik heen ga hiermee.
Voor degenen voor wie het toevoegen van klinknagels geen probleem is en voor degenen die net als ik ze waarschijnlijk zullen toevoegen met goede bedoelingen - maar onvermijdelijk het gevoel zullen krijgen dat het leven gewoon te kort is - bestaat het bestaande oppervlakdetail uit nette fijn verzonken paneellijnen.
Ik heb in het verleden problemen gehad met de overdrachten van ICM, aangezien bij sommige van hun kits, zoals hun Dornier Do 17, ik dacht dat ze dik, mat, 'over-geïnkt' waren en met veel dragerfilm, met het gevoel dat ze waarschijnlijk het beste waren vervangen door aftermarket-artikelen. Een dergelijk probleem lijkt hier niet aan de orde te zijn. Op het vel zien de transfers er dun en glanzend uit met een minimum aan draagfilm om te verbergen. Dit is een geluk, want er zijn veel kleine stencils om aan te brengen en dit zijn altijd goede kandidaten voor de gevreesde verzilvering van transferfolie.
Er worden markeringen meegeleverd voor twee vliegtuigen. De ene is in het gebruikelijke vroege-oorlogse splinterschema van RLM 70 en RLM 71 over RLM 65. De andere is afgebeeld met een tijdelijke bedekking van winterwitkalk. Dit laatste schema zal een goede gelegenheid zijn voor diegenen die dol zijn op de momenteel populaire 'haarlak'-techniek om een versleten whitewash-afwerking te repliceren (hoewel ik aanneem dat dit vliegtuig ooit begon met het normale camouflageschema met 3 kleuren).
Conclusie…
Na de totale omvang van deze kit te hebben gezien, kunnen sommige modelbouwers het misschien een beetje groot en onpraktisch vinden om interessant te zijn. Als het voltooide model eenmaal is gebouwd, moet het ergens worden opgeslagen en ik denk dat er een groot duidelijk werkgebied nodig zal zijn om het ding in elkaar te zetten!
Het voltooide model moet voorzichtig worden behandeld vanwege de grootte en het gewicht (u zult dit niet met een vleugeltip oppakken), wat de constructie en het schilderen lastig kan maken. Vanwege de manier waarop het model moet worden geconstrueerd, denk ik niet dat het in gemakkelijk te hanteren stukken kan worden geverfd en later in elkaar kan worden gezet.
Dit gezegd hebbende, met voldoende ruimte en met een beetje zorg en vooruit plannen, zouden deze potentiële moeilijkheden kunnen worden overwonnen. Iedereen die deze kit aanpakt, wordt beloond met een zeer indrukwekkend model.
Ik denk dat dit het grootste model zou kunnen zijn dat ik ooit zal bouwen en kijk ernaar uit om hier in de nabije toekomst mee te beginnen. Ik denk echter dat het misschien geen slecht idee is om van tevoren een van ICM's kits van die van bommenwerperversies van de He 111 te bouwen, om te zien hoe die kit in elkaar steekt en om uit te zoeken of er valkuilen zijn voordat we dit aanpakken monster.
Even terzijde: een paar jaar geleden produceerde Revell een kit van de Heinkel He 111 in schaal 1:32. Deze kit zou zelf uitgroeien tot een enorm model. Omdat ik een verstandige, vest-dragende kerel ben, denk ik dat het modelleren van de He 111Z op basis van twee van deze kits een volkomen belachelijk en totaal krankzinnig idee zou zijn, wat pure waanzin zou zijn en ver buiten het bereik van enige redelijke, op afstand verstandige uitvoerbaarheid.
Maar het ding is……. Ik kan het niet helpen me af te vragen of op een dag iemand ergens … (OMG! GC) ...
SMN Korte samenvatting Sterbeoordeling van 5
KENMERK | STAR-BEOORDELING |
---|---|
Kwaliteit van het vormen | ***** |
Detailniveau | **** |
Nauwkeurigheid | **** |
Instructies | **** |
Decals | **** |
Onderwerp keuze | ***** |
globaal | **** |
Dai W.
Stel een vraag of voeg feedback toe:
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.