Beoordeling door Dai Williams (Januari 2018)
Korte Geschiedenis
De Sopwith 5F.1 Dolphin was een van een aantal jagers die in 1917 werden ontworpen om de toen veelbelovende Hispano Suiza 200 pk-motor te gebruiken. Het gebruik van een lijnmotor betekende een verandering in de praktijk voor het bedrijf Sopwith dat eerder rotatiemotoren had gebruikt (hoewel de Hispano Suiza ook door Sopwith was gebruikt in een onsuccesvol driedekkerontwerp).
Het ontwerp van de Dolphin hield rekening met een kritiek op zijn voorganger, de Sopwith Camel, die de piloot een zeer beperkt gezichtsveld bood. De positie van de Camel-piloot onder de bovenste vleugel met twee Vickers-machinegeweren op slechts enkele centimeters van zijn gezicht, betekende dat hij in een krappe bocht niet echt kon zien waar hij heen ging. Om dit probleem te omzeilen is de Dolphin ontworpen zonder middenbovengedeelte. De romp vulde de ruimte tussen de vliegtuigen volledig, waarbij de piloot in een frame tussen de twee bovenste vleugels zat. De onderste vleugel moest voor de bovenste vleugel worden geplaatst, waardoor het vliegtuig een onhandige (hoewel perfect praktische) 'achterwaartse wankeling' kreeg. Deze opstelling gaf de Dolphin piloten een ononderbroken zicht in alle bovenste richtingen, hoewel het zicht naar beneden enigszins werd beperkt door de positie van de onderste vleugel.
Hoewel aanvankelijk veelbelovend, bleek de Hispano Suiza-motor lastig en onbetrouwbaar in gebruik. Slechts vier operationele squadrons waren uitgerust met de Dolphin aan het westfront. Met een goed onderhouden motor bleek de Sopwith Dolphin echter een zeer capabele jager te zijn, door velen beschouwd als de beste Britse jager van de Eerste Wereldoorlog.
De Dolphin werd kort na de wapenstilstand uit dienst genomen met weinig komst van de voorgestelde grootschalige productie en gebruik door Frankrijk en Amerika.
Geen intacte Sopwith Dolphin overleeft vandaag. In het RAF Museum is echter een replica te zien die is gebouwd met onderdelen van verschillende originele vliegtuigen.
De kit
De onlangs uitgebrachte Wingnut Wings-kit van de Sopwith Dolphin lijkt voor veel modelbouwers een onverwachte, maar zeer welkome kerstverrassing te zijn.
Dit interessante toestel was al eerder in bouwpakket verkrijgbaar. Kits in 1:48 zijn verkrijgbaar bij Blue Max, Sierra Models en meer recentelijk, in de vorm van een multimedia-aanbod, bij Copper State Models. In 1:72 zijn kits verkrijgbaar van onder andere Pegasus, Tom's Modelworks en Czech Master Resin.
Voor zover ik weet is dit de eerste keer dat een kit van de Dolphin ooit beschikbaar is in 1:32, laat staan een van deze standaard!
De kit is een typisch hoogwaardige Wingnut-productie, waarbij zelfs de afbeelding op de bovenkant van de doos erg indrukwekkend is.
Het aantal onderdelen is klein voor zo'n groot model met slechts ongeveer 130 onderdelen verdeeld over vijf gietbomen. De lijsten zijn uitstekend met alle finesse die we van deze fabrikant gewend zijn.
Een van de vele hoogtepunten van de kit zijn de vliegende oppervlakken. Het ribdetail compleet met banden en spijkers is ongelooflijk fijn. De achterranden zijn inderdaad erg scherp en bij het verwijderen van deze delen van de sprues moet voorzichtigheid worden betracht om ze niet te beschadigen. De onderste vleugels zijn integraal met het middengedeelte gevormd, met de juiste tweevlakshoek al op zijn plaats.
Onderdelen zijn inbegrepen voor vroege en late versies van de Dolphin en de modelbouwer zal het specifieke vliegtuig dat hij wil modelleren vroeg in de bouwvolgorde moeten kiezen. Er worden twee soorten propellers geleverd, evenals de twee soorten staartsteunen die worden gebruikt. Er zijn ook twee verschillende soorten radiatoren inbegrepen. Een ongebruikte motorkap op een van de sprues suggereert dat er in de toekomst een andere versie van de kit beschikbaar zal zijn?
De Dolphin was voor zijn tijd een zwaar bewapend vliegtuig. Het droeg standaard twee vaste Vickers-kanonnen en twee semi-beweegbare Lewis-kanonnen (hoewel bleek dat het gebruik van de Lewis-kanonnen onpraktisch was in gevechten en vaak slechts één werd gedragen als een laatste redmiddel). Wingnut levert al deze kanonnen, evenals de twee op de vleugels gemonteerde Lewis-kanonnen die worden gebruikt op sommige vliegtuigen van No. 87 Squadron. Een set Cooper-bommen is ook inbegrepen, samen met het juiste draagrek, aangezien de Dolphin, hoewel ontworpen als een gevechtsvliegtuig op grote hoogte, soms in gebruik werd genomen voor gebruik in gevaarlijke grondaanvalmissies op laag niveau.
De kleine doorzichtige spruw houdt de voorruit vast en de transparante afdekkingen voor de controle-draadinspectievensters in de vleugels.
Een kleine koperen fret is voorzien met veiligheidsgordels, enkele details zoals spanhendels voor de Vickers-kanonnen en de versterkte rand voor de opstap aan de zijkant van de romp. Sommigen kunnen ervoor kiezen om de veiligheidsgordels te vervangen door stoffen items, omdat de kit-items behoorlijk stijf lijken, hoewel het uitgloeien ervan ze een beetje flexibeler kan maken.
Het instructieboekje volgt het gebruikelijke Wingnut-formaat. Het is in kleur en duidelijk en beknopt. Er zijn ook oorlogsfoto's ter referentie bijgevoegd die dienen om enkele van de punten in de instructies te illustreren.
Bij sommige modelleringsprojecten wijk ik af van de instructies van de kit en neem ik de benadering om de grotere onderdelen in elkaar te zetten voordat ik de kleinere, meer delicate onderdelen toevoeg. De instructies in deze gevallen worden gebruikt als richtlijn voor het plaatsen van onderdelen in plaats van als een constructievolgorde. Na een paar Wingnut-kits te hebben gebouwd, zou ik deze benadering hier niet adviseren. De constructie vereist een meer 'modulaire' benadering waarbij onderdelen worden geverfd voordat ze als subassemblages worden samengebracht en ik denk dat in dit geval de instructies zorgvuldig moeten worden bestudeerd en tot op de letter moeten worden gevolgd.
Verfreferenties (inclusief suggesties voor de altijd controversiële kleur van het bovenoppervlak van de PC10) zijn te vinden in de instructies. Deze verwijzen naar zowel Tamiya- als Humbrol-kleuren (waarbij enige menging van kleuren nodig is). Verfreferentienummers van de Federal Standard zijn ook opgenomen voor degenen die andere soorten verf gebruiken. Voor degenen die twijfels hebben over de kleur van PC10 die moet worden gebruikt, kan een set van de uitstekende Aviattik-stoftransfers misschien helpen?
Er zijn markeringen voor vijf vliegtuigen in de kit, hoewel bedrijven zoals Pheon in de toekomst ongetwijfeld enkele alternatieven zullen bieden. De markeringen hebben betrekking op vier vroege productie en één late productie vliegtuigen. Ze zien er dun uit en perfect in orde.
Afgezien van lijm en verf zijn de enige dingen die de modelleur nodig heeft, wat plamuur (een paar gaten moeten worden geboord of gevuld, afhankelijk van de versie van het vliegtuig dat je besluit te maken) en tuigagemateriaal.
Een uitgebreid tuigagediagram is te vinden in de instructies. Wingnut stelt voor om de bevestigingspunten van de tuigage te verdiepen met een boor van 0.5 mm en een elastisch materiaal zoals EZ Line te gebruiken voor de tuigage zelf, rekening houdend met het feit dat sommige tuigage- / bedieningsdraden een aërodynamische dwarsdoorsnede hadden, terwijl andere een ronde dwarsdoorsnede hadden. sectie. Een ander kenmerk waarmee rekening moet worden gehouden, is dat de Sopwith Dolphin geen spanschroeven op zijn tuigage leek te hebben. Deze kenmerken lijken niet duidelijk te worden weergegeven op oorlogsfoto's. Misschien zal bestudering van foto's van de replica Dolphin in het RAF-museum ideeën opleveren over hoe de tuigage het beste kan worden aangepakt.
Op het moment van schrijven is een reeks foto's van deze replica, inclusief een deel van de cockpit, met dank aan Francis Chapman beschikbaar op internet op: -
https://forum.ww1aircraftmodels.com/index.php?topic=331.0
Een andere uitstekende referentie die nuttig zou kunnen zijn voor dit project, als u een kopie kunt bemachtigen, is Windsock Datafile No 54 door JM Bruce. Dit bevat veel oorlogsfoto's van de Dolphin en een diepgaande beschrijving van de ontwikkeling en het operationele gebruik ervan, evenals plannen voor degenen die geneigd zijn om de afmetingen van de kit te controleren.
ISBN 0 948414 71 5
Al met al ziet dit eruit als een fantastische kit die met zorg zal uitgroeien tot een groot en indrukwekkend model. Wingnut Wings blijft indruk maken met elke nieuwe release en ik kijk ernaar uit om deze kit in de nabije toekomst te bouwen.
Dai W.
SMN Korte samenvatting Sterbeoordeling van 5
KENMERK | STERRENBEOORDELING (van de vijf) |
---|---|
Kwaliteit van het vormen | ***** |
Detailniveau | ***** |
Nauwkeurigheid | ***** |
Instructies | ***** |
Decals | **** |
Onderwerp keuze | **** |
globaal | **** |