Pełna recenzja z Roba Ruscoe
Tuż zanim zaczniemy, oto jak to wszystko się potoczyło…
Nazywany przez załogi „Flygande Tunnan” lub „Latająca beczka”, J-29 to szwedzki myśliwiec zaprojektowany i wyprodukowany przez firmę Saab pod koniec lat czterdziestych XX wieku. Oryginalna koncepcja miała proste skrzydło, ale po tym, jak zespół projektowy uzyskał niemieckie dane dotyczące skrzydeł skośnych ze Szwajcarii pod koniec wojny, projekt został zmieniony, aby uwzględnić skrzydło skośne 1940 stopni. Pierwotnie samolot miał być napędzany silnikiem turboodrzutowym De Havilland Goblin, ale ponownie został przeprojektowany, aby zaakceptować późniejszy, mocniejszy silnik Ghost, gdy stał się dostępny. Kształt kadłuba został wybrany tak, aby zapewnić prosty przepływ powietrza do silnika w celu uzyskania maksymalnego ciągu. Musiał być również wystarczająco szeroki, aby główne podwozie mogło się schować na boki, dzięki czemu cienkie skrzydło zminimalizowało opór. Pierwszy prototyp oblatano we wrześniu 25 roku i okazał się mieć doskonałe właściwości latające i osiągi.
Saab wkrótce przyjął nazwę Tunnan jako oficjalną nazwę J-29, który następnie wyprodukowano 661 płatowców. J-29F był ostatecznym wariantem i jako jedyny był wyposażony w dopalacz i skrzydło w kształcie psa. Uzbrojony w cztery działka kal. 20 mm, późniejszy samolot mógł przenosić także dwa szwedzkie pociski powietrze-powietrze AIM-9B Sidewinder. Oprócz Szwecji austriackie siły powietrzne obsługiwały również dwie eskadry J-29 w roli myśliwców bombardujących. Wiele J-29 przetrwało w różnych muzeach, w tym w jednym z nich Muzeum Lotnictwa Midland w Coventry, ale tylko jeden pozostaje zdatny do lotu dzięki szwedzkiemu lotowi AF Heritage.